„Serbska ludowa kultura“: strategije přiswojenja a posrědkowanja kulturneho herbstwa jako resursa kulturneje resiliency

Towaršnostne změny po 1989/90 wjedźechu mjez druhim k hłubokim změnam na kulturnym polu. Etablěrowane formy w kulturnym dźěle, kotrež běchu husto institucionalizowane, so spěšne rozpušćichu. Jako přikład za to steja folklorne centry w NDR, kotrež běchu so na regionalnu kulturu koncentrowali. Zo bychu so tute procesy rozpušćenja złahodnili, nastachu husto nowe nošerstwa, zwjetša w formje zapisanych towarstwow a zdobom jako wuraz ciwilnotowaršnostneho angažementa. W projekće steja tute wuwića w srjedźišću na přikładźe doma za serbske ludowe wuměłstwo (załoženy 1954), pozdźišo dom za serbsku ludowu kulturu (rozpušćeny 1994). Přepytować ma so tworjenje, skutkowanje a rozpušćenje doma. Zajimuja pak runje tak wuwića po tym, wosebje we wobłuku spěchowanskeho kruha za serbsku ludowu kulturu, kiž jako towarstwo dźěłowe pola doma w hinašej formje dale wjedźe.