Wotpis historiskeje gramatiki z lěta 1805 za Serbski kulturny archiw

Handrij Lubjenski (1790–1840), pozdźiši pastor primarius při Pětrowej cyrkwi w Budyšinje, poča so hižo jako gymnaziast ze serbskej rěču a literaturu zaběrać. Mjez druhim pisaše serbsku gramatiku (wok. l. 1805). Spis wosta pak rukopis. Dopisanju zadźěwaštej wobšěrne słužbne dźěło a přezažna smjerć. W Serbskim kulturnym archiwje (SKA) chowachu so hač dotal tři wotpiski tuteje rěčnicy. Z antikwariata w měsće Kiel kupi Serbski institut w februaru dalši, to rěka za SKA štwórty rukopisny wotpisk. Zwjazany rukopis bě z wobsydstwa Hermanna Petzolda, 1839-1878 fararja w Slopišću. Jeho nan Karl Petzold bě 1826-1866 ze superintendentom w Mužakowje. Dalše informacije wo wotpisku a wobsedźerju faluja. Wuznam a wobsah Lubjenskeje gramatiki wopisa rěčespytnica dr. habil. Sonja Wölkowa w swojej knize wo stawiznach serbskich gramatikow (Sonja Wölke: Geschichte der sorbischen Grammatikschreibung. Von den Anfängen bis zum Ende des 19. Jahrhunderts, Bautzen 2005). Digitalizaty tamnych třoch wotpiskow namakaja so we Wirtuelnej čitarni Serbskeje centralneje biblioteki/Serbskeho kulturneho archiwa.