Rukopisa Marjany Domaškojc Serbskemu institutoju pśepódanej
Doněnta njeznatej rukopisa dolnoserbskeje spisowaśelki Marjany Domaškojc jo dostał Serbski institut z priwatnego wobsejźeństwa cora (7. maja) pśepodanej.
Cesnoamtski stawiznaŕ z Chmjelowa/Schmellwitz (Chóśebuz) Frank Schreiber jo Serbskemu institoju pśepódał manuskript wót Marjany Domaškojc z něźi 60 stronami. Jadna se wó źiwadłowe graśe “Šwickojc pytaju źowku”. Wón jo tu drogostku dostał ze stron dalokeje swójźby, dokulaž wěźe, až se teke ze serbskimi stawiznami zaběra. Marjana Domaškojc jo była pó I. swětowej wójnje kmótša syna familije Thiemanojc, kótarež stoje do źinsajšnego w kontakśe ze Schreiberowymi.
Zawóstajeństwo spisowaśelki Marjany Domaškojc (1872–1946) z Cazowa, kótarež chowa se w Serbskem kulturnem archiwje, jo “jano fragment”, zwěsćijo archiwarka dr. Annett Brězanojc. A dalej zdźělijo: “Snadnučki kašćik wobpśimjejo gjarstku listow a literarne fragmenty. Wót źiwadłowego graśa stej doněnta pśedlažałej jano dwě rukopisnej stronje. Śim wětše jo wjasele, až stej se pśepódałej něnto original źiwadłowego graśa ako teke list Domaškojc Minje Witkojc do archiwa.”
Prědny raz jo se wózjawiło graśe “Šwickojc pytaju źowku” w kulturnem casopisu Łužyca w lěśe 1932, ako knigły jo wujšło 1936. Toś ta publikacija jo teke ako wobraz a tekst online pśistupna pód www.dolnoserbski.de/biblioteka/pokaz/domaskojc-swickojc-pytaju-zowku. 1956 su se wudali “Wubrane spise” Marjany Domaškojc. W toś tom wudaśu pak jo wudawaŕ někotaružkuli sadu rěcnje změnił.
Něnto jo nadawk archiwa, original wobchowaś a dalšnemu pśeslěźenju, na pśikład originalneje rěcy, spśistupniś.
- we wirtuelnej cytaŕni Serbskego instituta namakajośo krotki žywjenjoběg a link k pśeglědoju zawóstajeństwa w SKA: www.serbski-institut.de/archivbestand/domaskojc-marjana-1872-1946/
- njepósrědnje k lisćinje (ako pdf-ka)