Symank, Jan (1860–1941) & Beno (1890–1980)

Symmank, Johann

* 19. 5. 1860 Wotrow / Ostrow
† 17. 5. 1941 Budyšin / Bautzen

Wučer, kulturny historikar.

Katolski wučerski seminar w Budyšinje; 1882–89 wučer w Zdźěri, Chrósćicach a Čornecach, 1889–1924 šulski nawoda a kantor w Baćonju, 1924 na wuměnk, přesydlenje do Budyšina; nan Bena Symanka.
S. je awtor serbskeje čitanki za ludowe šule (1900). Dale spisa S. pojednanje „Serbski cyrkwinski spěw“ (Časopis Maćicy Serbskeje 1913), wuda knižku „Serbske přisłowa“ (Budyšin 1926) a wukładowaše „Swójbne mjena“ (Časopis Maćicy Serbskeje 1929). 1926–32 bě soburedaktor časopisa Łužica. W Baćonju podpěrowaše a poradźowaše serbske burske towarstwo, a pozdźišo bě čłon předsydstwa Serbskeje ludoweje banki. Hižo wuměnkar skutkowaše jako wučer za serbsku rěč a literaturu na Budyskim gymnaziju. Bě wot 1893 čłon Maćicy Serbskeje.

DALŠE WOZJ.: „Přinoški k stawiznam łužisko-serbskeje rěče a literatury“, Budyšin 1929

ŽÓ./LIT.: O. Wićaz, K sydomdźesaćinam J. Symanka – Łužica 45 (1930), str. 34-35; J. Symank, zasłužbny serbski wučer a prócowar. K 100. narodninam Jana Symanka – Protyka 1960, str. 69-70

Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow, wud. wot: Jan Šołta, Pětr Kunze a Franc Šěn, Budyšin: Ludowe nakładnistwo Domowina, 1984

Simank, Benno

* 23. 9. 1890 Baćoń / Storcha
† 18. 9. 1980 Swinjarnja / Schweinerden

Sudnik, dr. jur.

Studij prawnistwa w Strasbourgu, Berlinje a Lipsku; 1914–1919 wojak, 1919–23 juristiska přihotowanska słužba w Budyšinje, Połčnicy, Lubiju, 1923–25 asesor w Budyšinje a Žitawje, 1925 hamtskosudniski radźićel. 1926–45 krajnosudniski radźićel při krajnym sudnistwje w Budyšinje, 1946 dźěło při Domowinje w Budyšinje, 1946–55 sudnik při krajnym resp. wokrjesnym sudnistwje w Budyšinje, 1956–76 sobudźěło w Instituće za serbski ludospyt w Budyšinje (korektor institutnych publikacijow, sekretar redakciskeho kruha Lětopisa, ekscerptor), přełožowar z jendźelšćiny, francošćiny, rušćiny; syn Jana Symanka.
S. bě wot 1923 čłon a 1934–38 předsyda Maćicy Serbskeje.

ŽÓ./LIT.: I. Šěrakowa, Nekrolog – Lětopis A 28/1 (1981), str. 1-2

Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow, wud. wot: Jan Šołta, Pětr Kunze a Franc Šěn, Budyšin: Ludowe nakładnistwo Domowina, 1984