Pilk, Jurij (1858–1926)

Pilk, Georg

pseudonym Pawoł Hodźijski

* 22. 5. 1858 Hodźij / Göda
† 21. 4. 1926 Drježdźany / Dresden

Wučer, hudźbnik a domiznowědnik, dr. phil.

1872–76 Krajnostawski wučerski seminar w Budyšinje, tu wukubłanje na klawěr, pišćele a husle; 1876–78 pomocny wučer w Hućinje, 1878–80 wikar w Delnjej Wjazońcy, 1880–1915 wučer na měšćanskej šuli w Drježdźanach, 1915 na wuměnk, přesydlenje do Hornjeje Wjazońcy a 1924 do Drježdźan.
1890 předstaji w Drježdźanach swoje orchestralne wobdźěłanje K. A. Kocoroweho „Cyklusa hórskich spěwow“. 1896 organizowaše serbski koncert na wustajeńcy sakskeho wuměłskeho rjemjesła w Drježdźanach. 1897–1906 nawjedowaše P. hudźbny wotrjad Maćicy Serbskeje. Wuzběhowaše serbsku hudźbnu folkloru jako zakład hudźbneho tworjenja a spyta raz narodneho stila spěchować. 1899 wuńdźe jeho zběrka za muske chóry „Dwajatřiceći narodnych hłosow“. 1901 dokomponowa operetu „Smjertnica“ na libreto J. Wjele-Radyserba. 1924 wuda po dlěšej přestawce zběrku za měšany chór „Dobry wječor. 34 narodnych spěwow za měšany chór na 4 a 5 hłosy“.
P. běše znaty historikar a domiznowědnik. 1889 a 1915 wozjewi městnostawizniske pojednanja wo Wjazońcy, 1911 wo Glaubitzu pola Riesy. Wón přinošowaše Historisko-topografiskemu městnemu leksikonej za sakske kralestwo kaž tež A. Meichowemu dźěłu wo hrodach Sakskeje Šwicy. 1916 załoži P. domizniski muzej we Wjazońcy a sta so z jeho prěnim načolnikom. Bě wot 1894 čłon Maćicy Serbskeje.

DALŠE WOZJ.: „Der Volksgesang der Wenden“ – Bunte Bilder aus dem Sachsenlande, Dresden 1895, str. 256-260

ŽÓ./LIT.: Z. Kościów, Jurij Pilk, Budyšin 1968; F. Mětšk, Versuch einer Bibliographie der volks- und heimatkundlichen Veröffentlichungen von Jurij (Georg) Pilk – Lětopis C 9 (1966), str. 128-134; J. Rawp, Serbska hudźba, Budyšin 1978. str. 74-77; M. Schober, Prof. Dr. Alfred Meiche und seine Zusammenarbeit mit dem sorbischen Gelehrten Dr. Georg Pilk – Lětopis C 20 (1977), str. 55-67

Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow, wud. wot: Jan Šołta, Pětr Kunze a Franc Šěn, Budyšin: Ludowe nakładnistwo Domowina, 1984