Libš, Jurij (1857–1927)

Georg Liebsch

* 17. 11. 1857 Miłoćicy / Miltitz
† 29. 3. 1927 Budyšin / Bautzen

Farar, rěčespytnik a spisowaćel.

Syn kublerja; 1873–79 a 1881–83 chowanc Serbskeho seminara w Praze, tam 1873–79 němski Małostronski gymnazij, 1879–80 wojerska słužba w Budyšinje, 1880–1883 studij teologije w Praze; 1884 kapłan w Ralbicach, 1885–88 w Drježdźanach a 1888–89 w Seitendorfje, 1889–93 katechet a tachantski prědar w Budyšinje a 1893–1902 kapłan w Baćonju, 1902–10 farar expositus w Baćonju; 1910–17 na wuměnku w Žitawje a 1917–27 w Budyšinje.
L. běše horliwy sobustaw Praskeje Serbowki a 1877–1883 jeje starši. Za čas swojeho studija započa literarnje skutkować. Wot 1890 wozjewješe w Serbskich Nowinach zwjetša přełožene powědančka, předewšěm z čěskeje literatury; jeho powědančka z Katolskeho Posoła wuńdźechu w dwěmaj knižkomaj (Budyšin 1920, 1921). Po tematice njejsu zwjazane ze Serbami. Najwuznamniše jeho dźěło „Syntax der wendischen Sprache in der Oberlausitz“ (Budyšin 1884, znowa 1981) nasta jako wuraz nahladow młodoserbskeho hibanja na rěčnu kulturu a kodifikaciju spisowneje rěče. Wón zepěraše so na staw ludoweje rěče, přikłady bjerješe z ludoweje folklory. Bě wot 1875 čłon Maćicy Serbskeje.

ŽÓ./LIT.: M. Krječmar, Jurij Libš. Nasćin jeho žiwjenja a dźěła – Časopis Maćicy Serbskeje 82 (1929), str. 15-31; J. Petr, Hornolužická skladba Jurije Libše a její doplňky – Lětopis A 25/1 (1978), str. 68-90

Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow, wud. wot: Jan Šołta, Pětr Kunze a Franc Šěn, Budyšin: Ludowe nakładnistwo Domowina, 1984