Lajnert, Jan (1892–1974)
Leinert, Johann
* 22. 5. 1892 Rakecy / Königswartha
† 14. 11. 1974 Rozwodecy / Rodewitz (bei Großpostwitz)
Wučer, basnik a spisowaćel.
1906–09 preparanda we Wojerecach, 1909–12 wučerski seminar w Rychbachu/HŁ; 1912 wučer w Schwarzwaldau, 1913–14 w Holi, 1915 w Běłej Wodźe, 1915–21 w Hornich Kózłach, 1922–34 wučer a kantor w Delnim Wujězdźe; 1934–39 přesadźenje jako wučer do Parchwitza, 1940–45 dalše přesadźenje do Szarleja, w aprylu 1945 do ciwilneje wójnskeje jatby do Kijewa, w oktobrje nawrót do domizny, 1946–50 docent a direktor Serbskeho wučerskeho wustawa w Radworju, 1951–60 šulski nawoda a wučer w Bošecach, 1965 na wuměnk, přesydlenje do Rozwodec.
Zeznawši so z J. Lorencom-Zalěskim a Janom Skalu, dopisowaše L. po prěnjej swětowej wójnje do Serbskeho dźenika. W Delnim Wujězdźe dirigowaše chór serbskeho towarstwa Zahrodka, spěwaše w Bj. Krawcowym chórje Lumir, skutkowaše aktiwnje w Serbskim sokołskim zwjazku, w serbskim lajskim dźiwadłownistwje a w němskim dźěłaćerskim kolesowarskim zjednoćenstwje. Jeho literarna prěnička, pućowanska skica „Serbska hola“ (Łužica 1923), pleće do subtilnych wobrazow z přirody rozpominanja wo wosudźe serbstwa.
Ze swojimi basnjemi we Łužicy, kiž pod titulom „Wyskow sapy, sylzow kapy“ (Budyšin 1928) zhromadźene wuńdźechu, wupokaza so z bohatstwom nałožowanych wuměłskich srědkow a njewospjetujomnej serbskosću swojeje poezije jako swojorazny lyrik.
Po přechodnym womjelknjenu wundźe dalša zběrka basnjow „Šěrik, měrik, bałdrijan“ (Budyšin 1962). W dźěćacej knižce „Žana chójna přewysoka“ (Budyšin 1963) wopisuje L. dopomnjenki na dźěćatstwo. Na jeho basnje je so wospjet komponowało.
1962 spožči so L. Literarne myto Domowiny. Bě wot 1923 čłon Maćicy Serbskeje.
DALŠE WOZJ.: „Rostlinske mjena serbske-němske-łaćonske“, Berlin 1954
ŽÓ./LIT.: K. Lorenc, Wólny wjerš Jana Lajnerta – Lětopis A 12 (1965)1, str. 45-96; ts., Mysle wo basniku serbskeje hole – Rozhlad 17 (1967), 5. str. 177-181; F. Mětšk, Nekrolog – Rozhlad 24 (1974), 12, str. 477-480
Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow, wud. wot: Jan Šołta, Pětr Kunze a Franc Šěn, Budyšin: Ludowe nakładnistwo Domowina, 1984